[caption id="attachment_17891" align="alignleft" width="450"] Protest bij het Hoenderloo College. Rechts CNV Onderwijs-onderhandelaar Arno van Zanten. Foto Maarten Sprangh[/caption]
‘Dit kan niet langer: jullie hebben hart voor deze kwetsbare jongeren en het gaat jullie aan het hart wat hier gebeurt. Er is sprake van wanbestuur en dat moet stoppen’, zei CNV Onderwijs-voorzitter Jan de Vries vanochtend tijdens een protestactie bij het Hoenderloo College, een school voor leerlingen die speciale zorg nodig hebben.
Het bestuur van Pluryn gaf onlangs aan de school per 1 augustus 2020 te sluiten, zonder dat er een nieuwe plaats is voor alle kwetsbare leerlingen en zonder dat er een sociaal plan ligt voor het personeel. De Vries: ‘Talloze gesprekken van de bonden met deze werkgever over een sociaal plan voor het onderwijspersoneel en continuïteit van onderwijs voor deze leerlingen, hebben geen resultaat gehad, ik roep de minister van Onderwijs op om de regie te pakken, de Inspectie in te schakelen en dit niet te laten gebeuren.’
Werkgever laat ons stikken
Lee, lid van CNV Onderwijs, werkt bij het Hoenderloo College en maakt zich grote zorgen over de leerlingen: ‘Er worden jongelui thuis geplaatst terwijl ze nog niet uitbehandeld zijn, dat gaat niet goed. Dat lezen we straks dan in de krant. En iedereen vindt daar dan wat van. Maar ze kennen de achtergrond niet. Mijn werkgever laat de werknemers ook stikken. De bonden vechten nog voor ons.’ Collega Cathalijne vult aan: ‘Ik ben hier vandaag om uiting te geven aan mijn frustraties over deze werkgever. We zitten vijf weken voor de zomervakantie en er is voor ons eigenlijk nog niets geregeld en dat raakt met name mensen die misschien al dertig jaar hier werken en tegen de 60 zijn. Zij staan straks met niets op straat en dat vinden we onacceptabel.’
Menselijk kapitaal
CNV Onderwijs-bestuurder Arno van Zanten heeft al zestien keer met Pluryn om de tafel gezeten: ‘Ik ben zelden een werkgever tegengekomen met zo weinig empathie. Het gaat om kwetsbare leerlingen en fantastisch, betrokken onderwijspersoneel. Deze werkgever denkt alleen maar aan panden en grond, en vergeet daarbij het belangrijkste: het menselijk kapitaal en het belang van kwetsbare jongeren.’
