Zal er toch eens vrede zijn?
Iedere keer als ik de TV aan zet, zie ik
beelden van geweld, schietende tanks en
vliegtuigen, raketten en drones,
bloede lichamen, mensen, gewond, in
paniek, die niet weten waar ze naar toe moeten.
Hulpverleners die te vergeefs wachten op het
moment dat ze de grens over kunnen.
“Houdt het dan nooit op?”
Alle hoop op vrede, op vrijheid, op een beetje
geluk is gesmoord in bloed en met angst en
beven wacht iedereen af wat er nu gaat
gebeuren.
Het zijn helaas bepaald niet de eerste en ook
niet de laatste slachtoffers.
Het doet me verlangen naar de woorden uit
het laatste Bijbelboek: ‘Hij zal alle tranen uit
hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn,
geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn,
want wat er eerst was is voorbij.’
Toch zijn er lichtpuntjes. Heel kleine
misschien, maar toch. Zoals Sameh Zakout,
een muzikant uit Gaza, het zei:
‘Ik heb nog steeds een lichtje in m’n hart dat
dit de laatste oorlog wordt voor beide kanten.
Hopelijk is dit het begin van een nieuw proces.’
Ik hoop heel erg op heel veel van die lichtjes
in een heleboel harten;
dat er toch eens vrede komt!
Goede Kerstdagen,
Bert Broers,
Kerk en Ideëel
